Były prezydent Generalitat de Catalunya, uznany przywódca oraz pierwszy przewodnicznący centroprawicowej, nacjonalistycznej partii Convergència i Unió, przyznał się do ukrywania pokaźnego majątku w zagranicznych bankach.
 |
Jordi Pujol. ACN / Roger Segur
|
Jordi Pujol przez 23 lata rządził narodem katalońskim, a od 1974 do 2003 roku był przewodniczącym partii Konwergencja Demokratycznea Katalonii (CDC). Wspierał przez lata katalońskie poczucie odrębności narodowej, dzięki czemu społeczeństwo podtrzymywało nadzieje na nadejście zmian. Pod koniec lipca br. Pujol zrzekł się swojej honorowej pozycji w rządzie, dostępu do biura, samochodu służbowego oraz dożywotniej pensji. Przyznał się także do ukrywania przez długie lata majątku po ojcu. Było to ogromnym szokiem dla całej Hiszpanii, dla Katalończyków natomiast fatalnym zwrotem akcji w całym procesie niepodległościowym.
Wciąż trwa dochodzenie w sprawie majątku rodzinnego Pujolów. Nikt
jeszcze nie wie gdzie jest przetrzymywany i ile tak naprawde wynosi.
Media wyprzedzają się w podawaniu nowych informacji, a sama sprawa stała
się na tyle popularna, że na głównych stronach gazet utworzono
odnośniki do artykułów dotyczących Pujola.
Katalończycy są załamani sprawą, choć - jak powiedziała dziś na konferencji prasowej Carme Forcadell, przewodnicząca ANC - wydarzenie to nie będzie miało wpływu na przebieg kampanii ARA ES L'HORA (Nadszedł już czas). Kampania ta ma na celu zachęcić jak największą ilość Katalończyków do wzięcia udziału w głosowaniu 9 listopada, oraz uczestniczenia w obchodach Święta Niepodległości 11 września.
Media hiszpańskie nagłaśniają sprawę Pujola, aby umocnić swoją pozycję wobec referendum. Pokazując społeczeństwu "skorumpowanego" przywódcę katalońskiego mają nadzieję wpłynąć na myślenie obywateli na temat całego rządu, a co za tym idzie stłamsić tendencje separatystyczne.
Oczywistym zabiegiem jest też stosowanie manipulacji, tak jak zrobił to dziennik La Razón, ukazując pod nagłówkiem o sprawie Pujola, podobiznę prezydenta Katalonii Artura Masa.
Więcej o Jordi Pujolu, po polsku,
tutaj.
