VIA CATALANA

11 września 2013, ANC przekształciło Diadę (Narodowe Święto) w wydarzenie przygotowujące do odzyskania niepodległości przez Katalonię i demokratyczne wykazanie woli większości narodu katalońskiego. Połączeni i zjednoczeni obywatele, stworzyli ludzki łańcuch przechodzący przez cały kraj, który na końcu ma spełnić ich marzenie i przekształcić Katalonię w nowe państwo europejskie.

Długość Katalońskiego Łańcucha wyniosła 400 kilometrów wzdłuż wybrzeża Katalonii, od El Pertús aż po Alcanar. Ta trasa została wyznaczona jako kręgosłup Krajów Katalońskich i przebiegała przez starożytną rzymską Via Augusta. Drogi wykorzystane na wytyczonej trasie były łatwo dostępne dla większości osób i w miarę płaskie i proste do pokonania, więc osoby niepełnosprawne nie miały żadnych problemów. Co więcej, trasa przebiegała w pobliżu miejsc zamieszkanych i stanowiła niejako przewodnik po przykładach oczywistych braków inwestycji państwa hiszpańskiego w katalońską infrastrukturę, jak chociażby kolejowy korytarz śródziemnomorski, który Hiszpania chce rozwijać w innych prowincjach kosztem Katalonii.

Jako swój punkt odniesienia i inspiracji, Via Catalana obrała  historyczny Bałtycki Łańcuch. 23 sierpnia 1989 obywatele Estonii, Łotwy i Litwy utworzyli żywy łańcuch, który był wyrazem protestu przeciwko sytuacji w jakiej się znaleźli i pragnienia odzyskania niepodległości i uniezależnienia się od ZSRR. Łańcuch połączył stolice tych trzech krajów, a dzięki tej olbrzymiej mobilizacji już na wiosnę 1990 roku Litwa jako pierwsza republika radziecka ogłosiła niepodległość.



W tym wydarzeniu wzieli udział także Katalończycy przebywający w innych miastach naszego globu. Via Catalana rozreklamowana poprzez Zgromadzenia Zagraniczne (Assemblea Exterior) odniosła ogromny sukces.

Źródło: https://assemblea.cat/